Mevrouw heeft mij gisteravond hard geslagen. Gewoon omdat Mevrouw het fijn vindt om hard te slaan en om mijn lichaam te gebruiken voor haar plezier. Mevrouw heeft mij gisteravond hard geslagen met een rijzweep, op mijn billen, op mijn rug, op de achterzijde van mijn dijbenen en mijn kuiten en daarna op mijn voetzolen. Mevrouw ziet mij graag pijn lijden, voor haar plezier. Als ik voor Mevrouw wil klaarkomen, krijg ik de zweep. Als ik om de zweep smeek, moet ik edgen en klaarkomen. Ik doe het altijd verkeerd, ik stel altijd de verkeerde vragen en Mevrouw is dus nooit tevreden.
Vandaag moet ik Mevrouw vergezellen, naar het meest exquisiete restaurant in de stad. Mevrouw ziet er prachtig uit, in haar korte jurk, met een diep decolleté. Ik ben slechts gekleed in een doorzichtig shirt, een dunne pantalon en een grote, maar mooie, glazen buttplug in mijn kontgaatje. Mijn lijf doet nog pijn. En iedereen kan door dat doorzichtige shirt de striemen op mijn rug zien.
Ik meld ons keurig bij de gerant, in de hal van het restaurant. Hij kijkt mij bedenkelijk en minachtend aan. Maar als hij Mevrouw ziet, glimlacht hij vriendelijk en brengt hij ons naar een tafel bij het raam. Het is een tafel voor drie. Mevrouw gaat links zitten, in ga met mijn gezicht naar het raam zitten en de stoel rechts blijft nog even vrij. “Breng maar een fles Chateauneuf Du Pape met twee glazen en een glas water voor hem”.
Dat water voor mij, dat snap ik wel. Maar waarom bestelt Mevrouw een hele fles wijn en twee glazen? Mevrouw laat mij nooit wijn drinken! Terwijl een Serveerster de wijn voor Mevrouw en het water voor mij brengt, vraagt Mevrouw of ik geniet van de buttplug in mijn kontgaatje. De serveerster luister mee, krijgt rode koontjes, als Mevrouw zegt dat Zij graag zou zien dat ik een grotere, dikkere buttplug zou dragen, als ik met Haar mee mag, naar een restaurant.
Mevrouw keurt de wijn en ik wacht gehoorzaam tot ik een slokje water mag drinken. Een oogverblindende mooie Dame loopt op onze tafel af. Mevrouw staat op en zoent de Dame hartstochtelijk. “Wat leuk dat je er bent! Kom bij ons zitten, er is nog een stoel vrij!” Mevrouw en Haar Vriendin praten honderd uit, alsof Ze elkaar in jaren niet hebben gezien. Ze praten over van alles en iedereen, maar Ze negeren mij totaal.
De Serveerster is al een paar keer voorbijgekomen en heeft mij gevraagd of de Dames al weten wat Zij willen eten. Maar ik kan alleen maar zeggen dat ik Mevrouw en Haar Vriendin niet mag vragen wat Zij willen eten en dat Zij bepalen of en ik mag eten. De Serveerster glimlacht mij iedere keer begrijpelijk toe. De Vriendin van Mevrouw vraagt wie ik dan wel ben, dat ik met haar en Mevrouw aan één tafel mag zitten.
‘Hij? Een schrijfslaafje met een onmogelijk, onooglijk klein pikje. Hij kan niet eens stijf worden als ik met mijn vingers klik. Hij is echt overbodig, maar hij betaalt ons eten en onze hotelkamer. Dus hij mag nog even blijven zitten.” Mevrouw en Haar Vriendin bestellen Hun voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht; maar niets voor mij.
“Zo vervelend. Hij wil niet eens klaarkomen als ik hem dat opdraag. Je weet dat ik van mijn slaafjes wil zien, dat ze mij vereren, dat ze mij gehoorzamen en dat zij dus hun zaad lozen als ik daartoe opdracht geef. Maar dit geval doet altijd moeilijk. Misschien geef ik hem wel weg!”
Mevrouw en Haar Vriendin genieten van Hun gerechten. Af en toe krijg ik een hapje, van Hun vork of Hun lepel. En bij elk hapje dank ik Mevrouw en Haar Vriendin nederig voor alle lekkers die ik mag proeven.
Nadat ik de maaltijd heb betaald, nemen Mevrouw en Haar Vriendin mij mee naar Hun hotel. Mevrouw beveelt mij me uit te kleden, mijn handen op mijn rug te houden en stijf te worden voor Haar Vriendin. “Zie je wel, zijn pikje weigert weer eens dienst!” De Vriendin van Mevrouw pakt een flogger uit een van de koffers van Mevrouw en zegt dat Zij mijn pikje net zo lang zal slaan tot mijn pikje voor Haar en voor Mevrouw rechtop zal staan!
De eerste klappen van Haar flogger komen echter op mijn borst en op mijn bovenbenen. Onverwacht en daardoor misschien wel extra pijnlijk. Voor de Vriendin van Mevrouw verder slaat, komt Zij op mij toe, kijkt Zij mij in mijn ogen, slaat Zijn mij hard in mijn gezicht, links en rechts op mijn gezicht. “En nu ga jij heel stijf worden, voor Mevrouw!”
De Vriendin van Mevrouw knoopt mijn geslachtdeel af met een leren riempje. Ze bevochtigt het riempje, zodat mijn balletjes strakker afgebonden zijn. Vervolgens slaat de Vriendin van Mevrouw met de flogger hard op mijn ballen en mijn pik.
“En nu ga jij klaarkomen, voor Mevrouw!” Mijn pikje is heel stijf, door het leren riempje. Mijn balletjes zijn rood, mijn eikel is blauw, door de zweep. Mevrouw zit in de hoek van de kamer, geniet van haar wijn en van het klappen van de flogger.
Ik smeek de Vriendin van Mevrouw om voor Mevrouw te mogen aftrekken en te mogen klaarkomen. “Kniel maar voor Mevrouw, ga maar heel langzaam edgen, langzaam en langdurig, een beetje sneller, sneller, slaafje!” En ineens spuit het zaad uit mijn pikje op de grond, voor Mevrouw!
Reactie plaatsen
Reacties