Aan een lange houten tafel bezaaid met laptops en kladblokken kijk ik neer op vijf van mijn slaven. Driftig tikkend en volledig toegewijd ploeteren ze aan de gegeven opdracht. Deze werkers zijn met zorg geselecteerd vanwege hun overmatig perverse doch creatieve karakter.
De zware kettingen tussen polsen, enkels en halsbanden rammelen onder hun ijver. Eindelijk is hun veel te geile mannenbrein nuttig. Wie had dat ooit gedacht. De afgelopen twintig jaar heb ik op oneindig veel manieren mijn slaven gebruikt voor mijn gemak en vermaak. Hun perverse gedachten zijn echter nog nooit van enig nut mogen blijken. Ik ben voorzichtig optimistisch dat hier snel verandering in komt.
Mijn slaven werken onvermoeibaar aan mijn wens voor geschreven kink porno. Hun fantasieën, hun ervaringen. Bekeken en beleefd vanuit hun gedachten, gevoelens, verlangens, angsten, hoop en wanhoop.
Geschreven porno is onbegrensd. De veelzijdigheid onder kinky minded lezers is niet gebaat bij een rem op fantasie. Toch zeker die van mezelf niet.
Hier zitten ze dan. Zeker niet onder de meest ideale omstandigheden want het verkrijgen van de boeiendste inspiratie komt niet vanzelf. Wat gebeurt met focus of fantasie als ik hun geile brein naar een hoger level por met hier en daar wat pijn en ongemak? Kunnen ze de kwaliteit leveren die ik eis, met een stijve pik? Of tijdens het ondergaan van een marteling? Wordt het beter of slechter? Smeriger? Explicieter?
Wat is ervoor nodig om de diepste krochten van hun brein en ziel open te rijten om de meest beschamende geilste perverse verlangens eruit te trekken? Ik heb te veel ideeën over de juiste zetjes om ze gemotiveerd en geïnspireerd te houden tijdens hun rol in deze pornofabriek.
Rest de vraag of dit slaventeam het in zich heeft om louter met tekst mijn seksuele energie dusdanig te doen stijgen dat ik spontaan van tafel glijd.
Reactie plaatsen
Reacties